Golden retriever – wierny i pojętny wulkan energii [KT]

Golden retrie­ver ma wesołe i łagod­ne usposo­bie­nie, jest posłusz­ny i oddany opieku­no­wi. Pierw­szy człon nazwy rasy nawią­zu­je do koloru sierści, a drugi określa sposób pracy, czyli aporto­wa­nie (angiel­ski czasow­nik „to retrie­ve” oznacza przyno­sić lub aporto­wać). Warto pamię­tać o myśliw­skich korze­niach golden retrie­ve­ra…

Histo­ria rasy

Rodowód golden retrie­ve­ra sięga XIX-wiecz­nej Szkocji. Był tam hodowa­ny jako pies myśliw­ski, używa­ny do aporto­wa­nia zwierzy­ny z lądu i wody. Za twórcę tej rasy uznaje się sir Dudleya Majori­bank­sa, lorda Tweed­mo­uth. Według najbar­dziej prawdo­po­dob­nej teorii skrzy­żo­wał on żółte­go retrie­ve­ra z nieist­nie­ją­cą już rasą tweed water, spanie­la o kędzie­rza­wej, jasno­brą­zo­wej sierści, czego rezul­ta­tem były trzy żółte szcze­nię­ta podob­ne do dzisiej­sze­go golden retrie­ve­ra. Na skutek dalszych krzyżo­wań, które trwały 20 lat, ta rasa zyska­ła domiesz­kę krwi labra­do­ra, setera irlandz­kie­go, a także nowofun­dlan­da i bloodho­un­da. Golden retrie­ver został zaakcep­to­wa­ny przez Kennel Club of England w 1903 roku jako „golden flat coat”, a po raz pierw­szy pokaza­no go na angiel­skiej wysta­wie w 1908 roku.

Wygląd: Muskularne psy o harmonijnej budowie ciała

Golden retrie­ver to duży pies o masie ciała od 25 do 34 kg. Ma harmo­nij­ną, atletycz­ną budowę i propor­cjo­nal­nie wyrzeź­bio­ną głowę. Łagodne, ciemno­brą­zo­we oczy są przepeł­nio­ne ciepłym spojrze­niem. Oklap­nię­te uszy, średniej wielko­ści są osadzo­ne mniej więcej na pozio­mie oczu. Kończy­ny proste i dobrze umięśnio­ne. Długi ogon sięga stawu skoko­we­go, nie zawija się na końcu, noszo­ny równo na linii grzbie­tu. Szata zwierzę­cia jest utrzy­ma­na w odcie­niach złota i żółci – od kremo­we­go do ciemno­zło­te­go. Golden retrie­ver białe włosy może mieć tylko na przed­pier­siu. Niedo­pusz­czal­ny jest natomiast golden retrie­ver czarny, czerwo­ny oraz mahonio­wy. Pies tej rasy ma sierść półdłu­gą. Nie spoty­ka się ani golden retrie­ve­rów krótko­wło­sych, ani długo­wło­sych. Sierść okrywo­wa może być gładka lub falista. Gęsty podszer­stek charak­te­ry­zu­je się wodood­por­no­ścią, dzięki czemu zwierzę dobrze czuje się w wodzie i jest odpor­ne na nieko­rzyst­ne warun­ki pogodo­we.

Linia pracująca (Field Trial) i linia wystawowa (Show Line)

Podobnie jak w przypadku innych ras psów, w hodowli Golden Retrieverów wyodrębniono różne linie hodowlane różniące się cechami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Psy należące do linii pracującej wyróżniają się bardziej atletyczną i smukłą sylwetką. Jej przedstawiciele są bardziej temperamentni, mają rozwinięty instynkt łowiecki i są bardzo chętni do nauki. Dlatego najbliżej im do psów odpowiadającym pierwotnemu wzorowi rasy. Natomiast w przypadku linii wystawowej nacisk kładzie się na wygląd. Goldeny z tej linii są masywniejsze a ich umaszczenie wyraźnie jaśniejsze. Sierść jest na ogół dłuższa i grubsza w porównaniu do psów z linii pracującej. Psy z tych linii różnią się także charakterem. Psy wystawowe są spokojniejsze a czasami wręcz leniwe. Nie znaczy to, że nie czerpią radości z aktywnego spędzania czasu czy uprawiania psich sportów, jednak na pewno sprawdzą się lepiej w roli psów rodzinnych niż psy z linii pracującej.

Jaki charak­ter mają golden retrie­ve­ry?

Golden retrie­ver jest spokoj­ny, przyja­ciel­ski, ma wesołe usposo­bie­nie. Bardzo przywią­zu­je się do rodzi­ny. Cierpli­wy charak­ter golden retrie­ve­ra sprawia, że jest uznawa­ny za dosko­na­łe­go towarzy­sza dla dzieci. Potra­fi obcho­dzić się z maluchem bardzo delikat­nie. Mimo wszyst­ko jego kontakt z kilku­lat­kiem powinien być nadzo­ro­wa­ny przez osobę dorosłą. Golden retrie­ver jest aktyw­ny i energicz­ny. Ideal­ne warun­ki do życia dla niego to dom z ogrodem i akwenem w okoli­cy.

Nie oznacza to, że golden retrie­ver w bloku będzie nieszczę­śli­wy. Trzeba tylko zaspo­ko­ić jego potrzeby związane z ruchem. Pies tej rasy potrze­bu­je codzien­nej aktyw­no­ści fizycz­nej oraz intelek­tu­al­nej.

Golden retrie­ver wymaga kilku krótkich i przynaj­mniej jedne­go długie­go space­ru w ciągu dnia (trwają­ce­go 1–2 godzi­ny), podczas które­go będzie miał możli­wość węsze­nia i aporto­wa­nia, również z wody (oczywi­ście w zależ­no­ści od warun­ków pogodo­wych). Szkolenie zwierzę­cia należy rozpo­cząć, kiedy golden retrie­ver jest szcze­nię­ciem. W ciągu pierw­szych 20 tygodni życia jego mózg potrze­bu­je odpowied­niej stymu­la­cji, aby mogły rozwi­nąć się jego natural­ne zdolno­ści. Ponie­waż te zwierzę­ta są łasucha­mi, do wykony­wa­nia zadań łatwo zmoty­wo­wać je przeką­ska­mi. Mały golden retrie­ver wymaga odpowied­niej socja­li­za­cji – podczas space­rów powinien pozna­wać ludzi i inne psy. Warto też wybrać się do psiego przed­szko­la, gdzie we właści­wym wycho­wa­niu golden retrie­ve­ra pomogą wykwa­li­fi­ko­wa­ni trene­rzy. Szybkość uczenia się, dosko­na­ła pamięć i nieomyl­ny węch golden retrie­ve­ra znala­zły zasto­so­wa­nie w wielu dziedzi­nach. Jako psy policyj­ne wykry­wa­ją narko­ty­ki, substan­cje łatwo­pal­ne, ładun­ki wybucho­we czy wycie­ki gazu. Ratują ludzi spod lawin i gruzo­wisk. Spraw­dza­ją się też w dogote­ra­pii i są świet­ny­mi opieku­na­mi dla osób niepeł­no­spraw­nych.

Użytkowość

Golden retriever został wyhodowany, by aportować upolowane ptactwo. Obecnie najczęściej jest psem towarzyszącym i ze względu na usposobienie – psem rodzinnym. Psy tej rasy są często szkolone na psy towarzyszące niepełnosprawnym, terapeutów, a z uwagi na doskonały węch – jako psy policyjne (wyszukiwanie narkotyków) oraz ratownicze. Sprawdzają się także w psich dyscyplinach sportowych np. agility, obedience.

Zdrowie i pielęgnacja

Tak aktywny pies jak golden retriever potrzebuje sporej dziennej dawki ruchu (co najmniej 2-godzinnej). Wymaga regularnego wyczesywania – przynajmniej raz w tygodniu, a w okresie linienia codziennie. Wymaga także specjalnej uwagi w pielęgnacji uszu ze względu na ich podatność na infekcje.

Najczęstsze choroby

• Stawy
  1. Dysplazja bioder
  2. Dysplazja łokci
  3. Zapalenie więzadeł
• Oczy
  1. PRA – postępujący zanik siatkówki
  2. Katarakta
  3. Dysplazja siatkówki
  4. Zapalenie powieki
  5. Dystrofia rogówki
• Uszy
  1. Zapalenie uszu
  2. Parwowiroza

Jak długo żyją golden retrie­ve­ry?

Średnia długość życia golden retrie­ve­ra wynosi 12–14 lat. Jeżeli zapew­ni­my psu właści­wą dietę oraz odpowied­nią dawkę ruchu, to będzie odpor­ny i wytrzy­ma­ły. Dobrze prowa­dzo­ny golden retrie­ver choru­je rzadko. Rasa golden retriever ma jednak predys­po­zy­cje do niektó­rych chorób, takich jak te wymienione powyżej.

---

Źródła:

1. Golden retriever, \”Wikipedia\” [09.11.2023]
2. Golden retriever, \”Pedigree\” [09.11.2023]
3. Golden retriever, \”zooplus\” [09.11.2023]

---

Kamil Tylek, CC By NC ND 4.0 International 2023